Verða

As defined by A Concise Dictionary of Old Icelandic (Geir Zoëga):

verða Old Icelandic word can mean:

verða

(verð; varð, urðum; orðinn, vorðinn), v.

verða

1) to happen, come to pass;

verða

ætluðu allir, at þeir myndi tala um mál sitt, en þat varð ekki, but it came not to pass, it was not so;

verða

þá varð óp mikit at lögbergi, then there arose a great shout at the Lawhill;

verða

2) ~ e-m, to happen to, befall one (slikt verðr opt ungum mönnum);

verða

þat varð Skarphéðni, at stökk í sundr skóþvengr hans, it happened to S. that his shoe-string snapped asunder;

verða

sjaldan verðr víti vörum, the wary man will seldom make a slip;

verða

e-m verðr þörf e-s, one comes to be in need of;

verða

3) to happen to be, occur;

verða

í lœk þann, er þar verðr, in the brook that happens to be there;

verða

varð fyrir þeim fjörðr, they came on a fjord;

verða

~ á leið e-s, to be on one’s path, happen to one;

verða

4) ~ brottu, to leave, absent oneself (þeir sá þann sinn kost líkastan at ~ á brottu);

verða

~ úti, to go away (verð úti ok drag ongan spott at oss);

verða

to perish in a storm from cold (sumir urðu úti);

verða

þeim þótti honum seint heim ~, they thought that he was long in coming home;

verða

5) with acc. to lose;

verða

kváðust okkr hafa orðit bæði, said that they had lost us both;

verða

6) followed by a noun, a., pp., adv., as predicate, to become;

verða

þá verðr þat þinn bani, it will be thy death;

verða

~ glaðr, hryggr, reiðr, to become glad, sad, angry;

verða

~ dauðr to die (áðr Haraldr inn hárfagri yrði dauðr) with participles;

verða

ok varð ekki eptir honum gengit, he was not pursued;

verða

~ þeir ekki fundnir, they could not be found;

verða

blóð hans varð ekki stöðvat, the blood could not be staunched;

verða

þeim varð litit til hafs, they happened to look seaward;

verða

impers., e-m verðr bilt, one is amazed;

verða

Kolbeini varð ekki fyrir, K. lost his head, was paralysed;

verða

with adverbs; hann varð vel við skaða sinn, he bore his loss well, like a man;

verða

jarl varð illa við þetta, the earl was vexed by this;

verða

7) with infin., denoting necessity, one must, needs, is forced, obliged to do;

verða

þat verðr hverr at vinna, er ætlat er, every one must do the work that is set before him;

verða

þar er bera verðr til grjót, where stones have to be carried;

verða

verð ek nú flýja, now I must flee;

verða

8) with preps., ~ af e-u, to come to pass (var um rœtt, at hann skyldi leita fara, en eigi varð af);

verða

varð ekki af ferðinni, the journey came to nought was given up;

verða

verðr þetta af, at hann tekr við sveinunum, the end was that at last he took the boys;

verða

starf ok kostnaðr varð af þessu, trouble and expenses arose from this;

verða

livat verðr af e-u, what becomes of;

verða

hvat varð af húnum mínum, what has become of my cubs?;

verða

~ at e-u, to become (~ at undri, undrsjónum);

verða

veiztu, hvat þér mun ~ at bana, knowest thou what will be the cause of thy death?;

verða

~ at engu, to come to nothing;

verða

~ á, to come on, happen;

verða

þvat sem á yrði síðan, whatever might happen later on;

verða

e-m verðr á, one makes a blunder, mistake (þótti þér ekki á ~ fyrir honum, er hann náði eigi fénu?);

verða

~ eptir, to be left (honum varð þar eptir geit ok hafr);

verða

~ fyrir e-u, to meet with (~ fyrir goða reiði);

verða

to forebode (~ fyrir stórfundum);

verða

~ fyrir e-m, to be in one’s way, as a hindrance (því meira sem oss verðr fyrir, því harðara skulu þér niðr koma);

verða

~ í, to happen (tókust nú upp leikar sem ekki hefði í orðit);

verða

~ til e-s, to come forth to do a thing, be ready to;

verða

en sá er nefndr Hermóðr, er til þeirar farar varð, who undertook this journey;

verða

~ við e-m, to respond to (bið ek þik, at þú verðir við mér, þó at engi sé verðleiki til).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᚱᚦᛅ

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages closely related to Old Icelandic.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Norwegian - Johan Fritzner's Dictionary